Mnisi zachowali tę opowieść bez zapisu, przekazując ją sobie z ust do ust, dla zbudowania. Nie słyszałem, aby ktokolwiek ją spisał do dnia dzisiejszego. Ja natomiast to, co usłyszałem, przekazuję na piśmie. Na ile mogłem, na miarę moich sił napisałem, nie stawiając nic ponad prawdę. Bóg zaś, czyniący przewspaniałe cuda i obdarzający wielkimi darami przychodzących do Niego z wiarą, niechaj wynagrodzi tych, którzy czerpią duchowy pożytek z tej opowieści, czytających i słuchających, i tego, kto polecił tę opowieść przekazać na piśmie. I niechaj uczyni On ich godnymi tej samej szczęśliwości, której doznaje święta Maria wraz ze wszystkimi, którzy od zawsze podobali Mu się rozmyślaniem o Bogu i trudami. Oddajmy i my chwałę Bogu, Wiecznemu Królowi, aby i nas uczynił godnymi doznać miłosierdzia w Dzień Sądu w Jezusie Chrystusie, Panu naszym. Do Niego należy wszelka chwała, cześć i władza, i pokłonienie, z Ojcem i Przenajświętszym i Życiodajnym Duchem, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amiń.